Wyprawa w Góry Księżycowe - Mark Hodder [recenzja premierowa]

Od czasu do czasu natrafiam na książkę, czy też cykl książek, który wyrywa mi dywan spod nóg, po czym wymierza mi swoją genialnością celny cios między oczy i mówi: 'Kochasz mnie!', a ja, biedny, nie mogę zrobić nic innego, jak tylko skwapliwie przytaknąć: 'Kocham! Kocham nad życie!'.

~ Elitist Book Reviews

Mark Hodder przedstawia przygody królewskiego agenta, sir Richarda Burtona i jego partnera, Algeorna Swinburne'a w wyprawie w Góry Księżycowe. Mamy rok 1863 a historia, którą znamy z podręczników potoczyła się inaczej. Pojawienie się Skaczącego Jacka rozpoczęło serię zdarzeń, swoistą reakcję łańcuchową, która wkrótce doprowadzi do niszczycielskiej wojny światowej. Burton jest jednym z niewielu ludzi wiedzących, że kierunek rozwoju świata został zmieniony. Wszystko jest nie tak, jak powinno. Przeszłość, przyszłość i teraźniejszość zdają się nagle coraz mniej pewne, a stawka w tej grze jest coraz większa.

Lord Palmerston, premier Imperium Brytyjskiego, chce wygrać zbliżającą się wojnę za wszelką cenę, a pomóc mu w tym mają zebrane razem Oczy Naga. Wysyła agenta królewskiego do Afryki po trzeci, ostatni kamień. Burton ma w tym wszystkim swój ukryty cel, gdyż wyprawa w Góry Księżycowe to dla niego kolejna szansa na odnalezienie źródeł Nilu. Z pomocą Algernona Swinburne'a i grupy oryginalnych bohaterów musi wykonać zleconą mu misję zanim będzie za późno. Nie będzie to takie łatwe jak przypuszczał; John Hanning Speke, były przyjaciel, teraz współpracujący z Prusakami, nie zamierza po prostu zrezygnować. Finałowa konfrontacja zaważy na losach świata, a Burtonowi przyjdzie się zmierzyć z osobnikiem, od którego to wszystko się zaczęło. Tylko czy można naprawić historię, nie pogarszając jej jeszcze bardziej?


„Wyprawa w Góry Księżycowe”, trzecia odsłona cyklu „Burton i Swinburne” autorstwa Marka Hoddera stanowi bezpośrednią kontynuację wydarzeń z dwóch poprzednich książek. Alternatywny obraz wiktoriańskiej Anglii, w której wszystko poszło na opak za sprawą jednego ambitnego podróżnika w czasie. Kawałek solidnie i umiejętnie napisanej powieści, w której znajdziemy wszystko to, co ważne dla steampunka. Świetna narracja, inteligentne i sprawne połączenie podróży w czasie, zderzenia kultur, niesamowitych wynalazków oraz postaci z kart podręczników, które nagle znalazły się w całkiem innych rolach i położeniu. Niektóre w dosyć zaskakującym i niespodziewanym.

Książka podzielona jest na dwa główne wątki czy też raczej opowieści, których bohaterem jest ta sama osoba, jednak przebywająca w dwóch różnych czasach. Oddzielnie i naprzemiennie prowadzone, początkowo mogą zmylić czytelnika, ale z czasem wyłania się przed nami przyczynowo-skutkowy obraz, momentami przerażający i mało przyjemny. Z jednej strony śledzimy ekspedycję prowadzoną przez królewskiego agenta, pełną niebezpieczeństw, lepszych i gorzkich chwil. Z drugiej przenosimy się czterdzieści lat do przodu, do zniszczonej wojną Afryki, w której cierpiący na szczątkową amnezję Burton obserwuje skutki swoich działań. Bohater musi postarać się nie zwariować, zachować zdrowie psychiczne, przetrwać i nie poddać się. Nie będzie łatwo, są siły, dla których nasz podróżnik jest ważnym pionkiem. Autor nie oszczędza nikogo i nie waha poświęcić niektórych postaci, nawet tych kluczowych, na ołtarzu sprawy.

Świat wykreowany przez Hoddera, wypełniony parą i postępem technicznym na niespotykaną skalę, w tym tomie zyskuje kolejne, nowe elementy. Fauna i flora genetycznie zmodyfikowana na potrzeby ludzi i ich codziennego życia może pomagać, ale i stanowić idealną broń na polu walki. Widać to w tworach, jakich używają Prusacy, makabrycznych i groteskowych. Autorowi udało się to umiejętnie wpleść w atmosferę tamtych czasów. Można łatwo zauważyć, że przygotował się bardzo dobrze do pisania. Stworzony przez niego obraz jest dopracowany, przemyślany i wiarygodny oraz klimatyczny. Nie tylko przedstawia życie w mieście, ale i problemy, jakie niesie ze sobą podróż po afrykańskich bezdrożach i wszystko, co z nią związane. Daje to pełniejszy obraz i pozwala lepiej wczuć się w całą opowieść.

Trzeci tom utrzymuje poziom poprzednich, potwierdzając umiejętności pisarskie Hoddera i zdolność do kreowania zaskakujących historii. Zręcznie nakreślona fabuła jest wyważona i trzyma w napięciu do końca. Autor stosuje dobre tempo, nie pogania wydarzeń ani nich zbytnio nie spowalnia. Mnogość wątków, punktów widzenia i linii czasowych z początku może wprowadzać trochę zamętu i wrażenia bezcelowości, ale z czasem autor przeplata wszystko ze sobą i łączy w spójną całość. Mamy specyficzny klimat, momentami mroczną atmosferę i mnóstwo emocjonujących momentów. Ciekawym zabiegiem jest wykorzystanie dzieł Swinburne'a i włączenie ich do fabuły. „Wyprawa…” nie tylko pozwala przyjemnie spędzić czas, ale i pobudza do myślenia, stawiania konkretnych pytań na temat życia, relacji pomiędzy jednostkami, zabawy z czasem oraz tym, czym jest wojna.

Miłośnicy twórczości Hoddera będą zadowoleni z lektury. Szpiedzy, sabotaż, statki powietrzne, pełna przygód podróż przez kontynent, starcia i potyczki. W książce dzieje się dużo, strony same się przewracają i nie można narzekać na nudę, a zakończenie jest satysfakcjonujące oraz niespodziewane. Książka, po której po prostu chce się więcej. Dobrze, że nie jest to ostatnie spotkanie z królewskim agentem i jego pomocnikiem.

Recenzja ukazała się na portalu:




Książka do kupienia w promocyjnych cenach w księgarni: